Category: เยาวชน-การศึกษา

          ที่โรงเรียนบ้านเกาะบุโหลน  ตำบลปากน้ำ  อำเภอละงู  จังหวัดสตูล  นายศักระ   กปิลกาญจน์   ผู้ว่าราชการจังหวัดในฐานะ (ผู้อำนวยการศูนย์อำนวยการรักษาผลประโยชน์ของชาติทางทะเลจังหวัดสตูล หรือ ผอ.ศร.ชล) นำหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง   อาทิ   ศูนย์ควบคุมความมั่นคงทางทะเลจังหวัดสตูล (ศคท.จว.สต.) ร่วมกับ หน่วยป้องกันและปราบปรามประมงทะเลเกาะหลีเป๊ะ (สตูล) ศูนย์อนุรักษ์ทรัพยากรทางทะเลจังหวัดสตูล อุทยานแห่งชาติหมู่เกาะเภตรา หน่วยรักษาความปลอดภัยทางทะเลกองทัพเรือเกาะหลีเป๊ะ เรือ ต.996

          มาร่วมเปิด  “กิจกรรมบำเพ็ญประโยชน์สร้างความรับรู้ในการรักษาผลประโยชน์ของชาติทางทะเล และเก็บขยะชายหาดที่เกาะบุโหลนดอน”    โดยมีนาวาเอกแสนย์ไท   บัวเนียม  รอง ผอ.ศร.ชล จ.สตูล และนางสาวสุภาพรรณ  สุนทรารชุน   ประธานกลุ่มผู้ผ่านหลักสูตรพัฒนาสัมพันธ์ระดับผู้บริหารกองทัพภาคที่ 4  หรือ  พสบ.สตูล   ร่วมกันจัดกิจกรรมในครั้งนี้ขึ้น

         วันที่ 11 มกราคม 2567 ผู้สื่อข่าวรายงานว่า ที่ศูนย์การศึกษาพิเศษ ประจำจังหวัดสตูล เทศบาลตำบลคลองขุด อำเภอเมือง จังหวัดสตูล   พ่อแม่ผู้ปกครอง ทั้ง 7 อำเภอในจังหวัดสตูล ต่างนำพาลูกหลาน ในกลุ่มเด็กพิเศษ เด็กพิการ กว่า 270 คน  มาร่วมกิจกรรมในโครงการวันเด็กพิการจังหวัดสตูล ประจำปี  2567  ทำให้บรรยากาศภายในงาน น้องๆกลุ่มเด็กพิเศษ มีความสุข หน้าตาสดชื่น เสียงหัวเราะที่สนุกสนาน  โดยนายคณิต คงช่วย รองผู้ว่าราชการจังหวัดสตูล เป็นประธานเปิดงาน  และร่วมกับผู้ใหญ่ใจดีภาครัฐ  เอกชน  ร่วมแจกของรางวัลในครั้งนี้  

          พร้อมชมการแสดงความบันเทิงจากเด็กน้อย โชว์ลีลาสเต็บแดนซ์  ตามวัยอย่างสนุกสนาน  เรียกรอยยิ้มให้พ่อแม่ผู้ปกครอง  และแขกภายในงาน  แต่ภายใต้การแสดงที่พร้อมเพรียง  สวยงาม ตามจังหวะดนตรี  ด้านล่างเวที ก็จะได้เห็นความน่ารักของคุณครู ที่เต้นให้น้องๆดู   กลายเป็นสีสันน่ารักๆเรียกรอยยิ้มได้อีก 1 กรุบ

         อบต.ยาบี อ.หนองจิก จ.ปัตตานี โดยสำนักปลัด (งานสาธารณสุขฯ) ร่วมกับชมรม TO BE NUMBER ONE ชุมชนบ้านยาบี จัดกิจกรรม TO BE NUMBER ONE ภายใต้โครงการรณรงค์และแก้ไขปัญหา ยาเสพติด TO BE NUMBER ONE (ศูนย์เพื่อนใจวัยรุ่นในชุมชน/หมู่บ้าน) ทูลกระหม่อมหญิงอุบล รัตนราชกัญญาสิริวัฒนาพรรณวดี ประจำปีงบประมาณ พ.ศ.2567 ร่วมกับภาคีเครือข่ายโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบลยาบี โรงเรียนยาบีบรรณวิทย์ ระหว่างวันที่ 27 – 29 พ.ย.2566  ณ โรงเรียนยาบีบรรณวิทย์ อ.หนองจิก จ.ปัตตานี และ ต.เขารูปช้าง อ.เมืองสงขลา จ.สงขลา 

          นางสาวอลีนา ประมวลการ หัวหน้าสำนักปลัด และนางสาวจัสมิล  มุมินรุ่งเรืองเดช นักวิชาการสาธารณสุข ผู้รับผิดชอบโครงการ กล่าวถึงโครงการดังกล่าวประกอบด้วยกิจกรรมมากมายที่จะสามารถสร้างภูมิคุ้มกันและความตระหนักรู้เกี่ยวกับพิษภัยของยาเสพติดให้กับเด็กและเยาวชน เช่น กิจกรรมละลายพฤติกรรมและสันทนาการ กิจกรรม my choices กิจกรรม Walk Rally (ถอดรหัสลับ) กิจกรรม

          ถอดบทเรียนและแลกเปลี่ยนเรียนรู้สถานการณ์ยาเสพติด กิจกรรมการแสดงบทบาทสมมุติ และกิจกรรมเปิดโอกาสให้เด็กและเยาวชนศึกษาดูงานสถานที่จริง เช่น สถานพินิจคุ้มครองเด็กและเยาวชนจังหวัดสงขลา และทัณฑสถานบำบัดพิเศษสงขลา เป็นต้น

          ทั้งนี้เพื่อให้เด็กและเยาวชนได้รับรู้และรับทราบถึงปัญหาและพิษภัยของยาเสพติด เพื่อเสริมสร้างทักษะการใช้ชีวิตร่วมกับผู้อื่น โดยปราศจากการเกี่ยวข้องกับสิ่งเสพติดและอบายมุข  เพื่อสร้างผู้นำเยาวชนในการต่อต้านและป้องกันการแพร่ระบาดของยาเสพติดในสถานศึกษาและชุมชน ดังคำขวัญของโครงการ TO BE NUMBER ONE คือ “เป็นหนึ่งโดยไม่พึ่งยาเสพติด” นายจักรพงษ์  อดุลรัส ปลัด อบต.ยาบี ได้กล่าวถึงวัตถุประสงค์ของการจัดกิจกรรมดังกล่าว

           นางวรรธิดา คมขำ ผู้อำนวยการโรงเรียน รร.ไทยรัฐ ๑๑๑ (บ้านทุ่งนางแก้ว) หมู่ที่ 5 บ้านทุ่งนางแก้ว ตำบลน้ำผุด อำเภอละงู จังหวัดสตูล กล่าวว่า โรงเรียนจับมือกับอำเภอละงู น้อมนำศาสตร์พระราชา  สนองพระบรมราโชบายพระบาทสมเด็จพระปรเมนทรรามาธิบดีศรีสินทรมหาวชิราลงกรณ  พระวชิรเกล้าเจ้าอยู่หัว  ทรงพระราชทานชื่อโครงการ อารยเกษตร สืบสาน รักษา ต่อยอด ตามแนวพระราชดำริเศรษฐกิจพอเพียงด้วย “โคก หนอง นา แห่งน้ำใจและความหวัง” เพื่อให้ทุกคนอยู่รอดเข้าใจ เข้าถึงและร่วมมือกันทำร่วมมือกันพัฒนา ผ่านมือครูสู่ใจ นร.สานต่ออารยเกษตร สร้างการเกษตรแก่ นักเรียนส่งต่อชุมชน  ติดตามครัวเรือนผู้ปกครองในชุมชนพื้นที่บริการของโรงเรียน  

           คณะครูและนักเรียน โรงเรียนเทศบาล 2 วัดชนาธิปเฉลิม   ต.พิมาน  อ.เมือง  จ.สตูล  ช่วยกันประดิษฐ์กระทงขนาดใหญ่จากวัสดุรีไซเคิลที่เหลือใช้ในโรงเรียน  อย่างเช่น กล่องนม ของน้องๆนักเรียนที่กินในตอนเช้าทุกวัน  ซึ่งมีมากถึง 500 กล่องต่อวัน    รวมถึงลังกระดาษใส่นม  และขยะรีไซเคิลอื่นๆ   ภายใต้ Concept  เรียกร้องสันติภาพให้กับโลก   เตรียมส่งเข้าประกวดในหัวข้อ ความคิดสร้างสรรค์  ในงานประเพณีลอยกระทง ที่เทศบาลเมืองสตูล   กำหนดจัดขึ้นในวันที่ 27 พ.ย.2566 นี้

          กล่องนมจำนวนมากถูกตัดแต่งเป็นกลีบบัว  นำมาตกแต่งเป็นฐานกระทง   กระดาษลังตัดเป็นรูปมนุษย์จากชาติมหาอำนาจต่าง ๆ ทั่วโลก  ประสานมือกัน  และมีมือน้อย ๆ จากทุกคนช่วยกันโอบอุ้มโลกเอาไว้  เพื่อปกป้องให้รอดจากสงคราม  และมีนกพิราบคาบกิ่งมะกอก  สื่อถึงความสันติภาพบินอยู่บนโลก   โดยขนนกก็ได้จากกระดาษกล่องนมที่ถูกตัดมาเรียงซ้อนกัน  ทำให้นกพิราบดูโดดเด่นเงางาม

         ที่วัดชนาธิปเฉลิม (พระอารามหลวง)  ตำบลพิมาน  อำเภอเมือง  จังหวัดสตูล  ที่นี่  มีการจัดกิจกรรมสืบสานประเพณีบุญเดือนสิบ  ด้วยการจัดการแข่งขันขูดมะพร้าวของเด็ก ๆ นักเรียน  ที่นำเครื่องมือโบราณอย่างกระต่ายขูดมะพร้าว   มาทำการแข่งขัน  ซึ่งเป็นหนึ่งในการใช้มะพร้าว  เป็นส่วนผสมในการทำขนม  บุญเดือนสิบ  ที่จะใช้มะพร้าวเป็นส่วนผสมเป็นส่วนใหญ่

         นอกจากนี้ก็ยังมีการแข่งขันการกินขนมเดือนสิบ   โดยมี  เด็กๆ เข้าร่วมกิจกรรมการแข่งขัน  นอกจากจะเป็นการสร้างความสนุกสนานของเด็ก ๆ ที่เข้าร่วมกิจกรรมแล้ว   ยังเป็นการแฝงไปด้วยความรู้เรื่องของขนมเดือนสิบ   ที่มีการสืบทอดกันมาไม่ว่าจะเป็นขนมต้ม  ขนมเจาะหู  ขนมสะบ้า  หรือแม้กระทั่ง ขนมข้าวพอง  สร้างสีสันและบรรยากาศที่สนุกสนานให้กับกองเชียร์ได้ไม่น้อย

        ที่โรงเรียนบ้านป่าพน  ตำบลปาล์มพัฒนา  อำเภอมะนัง  จังหวัดสตูล   เด็ก ๆ ชาวมานิ   ศรีมะนัง   ใช้ช่วงเวลาว่างทบทวนบทเรียน  ในช่วงพักกลางวัน  หลังที่เด็กๆ ชาวมานิกลุ่มนี้ได้เข้าสู่ระบบการเรียนการสอนเพียงไม่นาน   พบว่าพวกเขาสามารถปรับตัวเข้ากับเพื่อน ๆ ได้เป็นอย่างดี

       เด็ก ๆ ชาวมานิ  8 คน  ที่เข้ามาเรียนที่โรงเรียนบ้านป่าพน  โดยมีชาวบ้านในหมู่บ้านใกล้กับที่อยู่ของชาวมานิ   ช่วยเป็นธุระขับรถยนต์มาส่งและมารับทุกเช้า  ขณะนี้กลับพบว่า  ชาวบ้านดังกล่าวกำลังประสบปัญหาด้านปัจจัย   การในการจัดซื้อน้ำมัน ขับรับส่งเด็ก ๆ ชาวมานิ    ด้านพระครูโสภณปัญญาสาร   เจ้าคณะอำเภอมะนังและเป็นเจ้าอาวาสวัดนิคมพัฒนารามผัง 7  ได้ลงมาติดตามปัญหาและเตรียมความช่วยเหลือ  เพื่อให้เด็ก ๆ ได้มาเรียนอย่างมีความสุข  และจบหลักสูตรตามที่รัฐกำหนด  เพื่อคุณภาพชีวิตที่ดีของชาวมานิกลุ่มนี้

     ประเด็นการตั้งมหาวิทยาลัยสตูลได้กลับมาเป็นที่วิพากษ์อีกครั้ง   เมื่อคณะกรรมการยุทธศาสตร์จังหวัดชายแดนภาคใต้  ได้มีแนวคิดที่จะหลอมรวม  3  อาชีวะในจังหวัดสตูล   ทั้งวิทยาลัยเกษตรและเทคโนโลยีสตูล  มีนักศึกษาประมาณ 600 คน ,  วิทยาลัยเทคนิคสตูล 2,000 คน, วิทยาลัยการอาชีพละงู  1,000 คน  และมหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา วิทยาเขตสตูล  ซึ่งนักศึกษา  200 คน  มาหลอมรวมกันเพื่อตั้งมหาวิทยาลัยสตูล

     ในประเด็นนี้ได้มีกระแสการต่อต้าน ว่าจะดีกว่าไหม หากมหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา วิทยาเขตสตูล  จะผลักดันตัวเองเป็นมหาวิทยาลัย โดยไม่จำเป็นต้องหลอมรวม  เพื่อโอกาสทางการศึกษาที่สูงกว่าระดับ ปวช.ปวส.  เพื่อความหลากหลายของการศึกษาอย่างแท้จริง ที่ผู้เรียนมีโอกาสได้เลือกตามความสมัครใจ  ตามความต้องการ ตามกำลังทุนทรัพย์ ตามวิชาชีพที่ต้องการ  ว่าเรียนที่ไหน เพื่อให้เหมาะกับตัวเอง

     และเพื่อเป็นการรับฟังความคิดเห็นผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย  กับการจัดการศึกษาที่อาชีวศึกษาในจังหวัดสตูล  มีความเห็นด้วยหรือไม่  ในการหลอมรวมวิทยาลัยเทคนิคสตูลในการจัดตั้ง  มหาวิทยาลัยสตูล   3  ส่วน  คือ 1 กรรมการบริหารสถานศึกษา (วิทยาลัยเทคนิคสตูล 100 เปอร์เซ็นต์ไม่เห็นด้วย) 2 ผู้บริหารครู บุคลากร 97.8 เปอร์เซ็นต์ ไม่เห็นด้วย) 3.นักเรียน นักศึกษา ศิษย์ปัจจุบัน 95.93 เปอร์เซ็นต์ไม่เห็นด้วย)  และสัปดาห์ต่อไป จะเป็นการทำประชามติในผู้ปกครอง สมาคมศิษย์เก่าและศิษย์เก่า ต่อด้วยผู้ได้รับบริการวิชาชีพ เครือข่ายความร่วมมือ สถานประกอบการ ภาคประชาชน และพี่น้องชาวอาชีวะทั่วประเทศ

          วันที่ 23 ส.ค. 66  ที่ศูนย์การศึกษาพิเศษประจำจังหวัดสตูล  ได้เปิดหลักสูตรระยะสั้นในการฝึกอาชีพให้กับผู้มีความพิการและผู้ปกครองของน้องผู้พิการ   ในการฝึกทักษะงานศิลปะบนผืนผ้าให้เกิดความสวยงาม นอกจากจะสร้างความตื่นตาตื่นใจให้กับน้องๆ แล้ว ทุกคนยังสนุกสนานกับกิจกรรม  โดยทักษะงานศิลปะบนผืนผ้านี้นอกจากจะให้น้องผู้มีความพิการจะได้ใช้ความสามารถตามจินตนาการแต่งแต้มสีสันแล้ว  ผู้ปกครองยังสามารถช่วยในการต่อยอดงานศิลปะผ่านการตัดเย็บ เป็นกระเป๋า  หมวก  หมอน ผ้าเช็ดหน้าในการสร้างงาน สร้างรายได้ตามความชื่นชอบและถนัดได้

        ทุกครั้งที่โรงเรียนอนุบาลบ้านบ่อเจ็ดลูก   หยุดการเรียนการสอน   น้องนราวิทย์   ไทรบุรี  หนูน้อยวัย 6 ขวบ    ต.ปากน้ำ อำเภอละงู  จังหวัดสตูล   และน้องณัทกฤษ  หลงสมัน วัย  5 ขวบ  สองพี่น้องจะรบเร้าให้ปู่  หรือ นายยูหนา  หลงสมัน  อายุ  53  ปี  (ซึ่งเป็นประธานท่องเที่ยวโดยชุมชนบ้านบ่อเจ็ดลูก)  นำไปขับเรือเล่น   และไปท่องเที่ยวในท้องทะเลกว้างริมชายหาดทะเลหน้าบ้านของพวกตน 

       โดยการนำเรือหางยาวออกไปทุกครั้งน้องนราวิทย์  หนูน้อยวัย 6 ขวบ  จะขอขับเรือเอง โดยมีปู่ยูหนา  คอยเป็นพี่เลี้ยงอยู่ข้าง ๆ ด้วยท่าทางและความชำนิชำนาญเริ่มส่อแวว  เนื่องจากมีการขับเรือแล้วหลายต่อหลายครั้ง สร้างความสนุกสนาน   และตื่นเต้นให้กับหนูน้อยได้ไม่น้อย

       ปู่ของหนูน้อยทั้งสอง  บอกว่า  เมื่อเด็ก ๆเห็นเราขับเรือและทำอะไรเขาก็อยากเรียนรู้และทดลองทำบ้าง  ซึ่งมองว่าก็เป็นเรื่องที่ดีที่เด็กๆ จะได้เรียนรู้การอยู่กับท้องทะเลกว้าง   นับเป็นอีกหนึ่งห้องเรียนที่ผู้ปกครองจะได้ถือโอกาสนี้ในการบอกเล่า และให้พวกเขาได้ซึมซับความสวยงามของท้องทะเล  และความอุดมสมบูรณ์ของทรัพยากรที่เป็นเครื่องมือ  ในการหล่อเลี้ยงครอบครัวของพวกเรา  รวมทั้งการเรียนรู้การอยู่ร่วมกันของคนกับธรรมชาติท้องทะเล